2012 09 23 Bij de vistrappen, onder het bruggetje bij hetMeertje. Klik op de foto voor meer foto's.

Chinese Wolhandkrab:

Anita had hem bij haar vroege wandelingen al vaker hiergezien, maar telkens als ik hier ter plekke was, was het grote monster in zijnhol of onder water. Hij is echt een maatje te groot. Niet te vergelijken met dekrabben die we aan zee hebben gezien. Aan de basaltstenen kun je wel een beetjeeen indruk krijgen van de, voor ons, enorme grootte.

Kenmerkend zijn de met een soort vacht beklede scharen waar de naam aan tedanken is. Overdag verblijven ze in hun zelf gemaakte holen die ze in de oeversuitgraven en 's nachts trekken ze er op uit om voedsel te zoeken. Met hungraafwerk kunnen zij schade toebrengen aan de oeververdedigingen.

De soort komt een groot gedeelte van haar leven voor in zoet water. Voor de voortplantingzijn zij echter afhankelijk van zout water. In september, oktober trekken zijnaar de kust. Om daar te komen zullen ze net als de paling indien nodig overhet droge verder trekken. Bij de trek kan wel 12 km per dag afgelegd worden. Deparing vindt plaats in de herfst in de getijdenzone waarna de vrouwtjes verderde zee in trekken. In het voorjaar keren ze terug en leggen hun eitjes.

Chinese wolhandkrabben zijn omnivoor en bepaald niet kieskeurig, ze etenalles wat ze tegenkomen. Bovendien verdringen ze de inheemse soorten, en dathoeven niet altijd krabben te zijn; zoals de Europese rivierkreeft. Deze heefthet toch al moeilijk, omdat ook de zich snel verspreidende Amerikaanserivierkreeft lang geleden is uitgezet en de Europese soort al heeft doenuitsterven in sommige gebieden.

De soort kan veel schade toebrengen aan visfuiken en -netten en werd gezienals grote schadepost. Tegenwoordig wordt zij echter gezien als welkomebijvangst voor de palingvissers. Zij kunnen de wolhandkrabben slijten aanChinese restaurants of exporteren naar China.

Naar boven.

Naar geleedpotigen.